خیلی از طراحان و پژوهشگران هنرهای باستانی و آیینی اعتقاد دارند نقش بته جقه از ترکیب تصویری از غنچه گل و درخت سرو به وجود آمده و نمادی از زندگی جاودان در آیین زرتشتی است.

 

خمیده بودن سر این سرو هم نشان دهنده ایستادگی همراه با فروتنی است. نقش و نگارهایی که با الهام از گل‌ها کشیده می‌شدند از زمان خاندان ساسانی و پس از آن در سلسله صفوی ایجاد شدند و اصلی‌ترین نقش های منسوجات ایران در دوره قاجار و پهلوی را تشکیل دادند. در این دوره‌ها از نقش بته جقه برای تزئین نشان‌ها و جواهر سلطنتی، تاج‌ها و لباس‌های درباری و همینطور منسوجات مورد استفاده عموم مردم استفاده می‌شد.